ادعای گزاف

مدعی هستند که این سرزمین، سرزمین ماست. امروز در حدود سه میلیون نفر مسلمان، آواره از خانه و زندگی‏شان.هستند.هدف مگرتنها همین است که یک دولت کوچک در آنجا تشکیل شود؟ خیلی اشتباه کرده‏اید، خیلی همه اشتباه می‏کنیم. او می‏داند که یک دولت کوچک، بالأخره نمی‏تواند آنجا زندگی کند؛ یک اسرائیل بزرگ که دامنه‏اش از این طرف شاید تا ایران خودمان هم کشیده شود. به قول عبدالرحمن فرامرزی این اسرائیلی که من می‏شناسم، فردا ادعای شیراز را هم می‏کند، می‏گوید شاعرهای خود شما همیشه در اشعارشان اسم شیراز را گذاشته‏اند مُلک سلیمان! هرچه بگویی آقا! آن تشبیه است، می‏گوید سند از این بهتر می‏خواهید؟! مگر ادعای خیبر را که نزدیک مدینه است، ندارند؟ مگر روزولت به پادشاه وقت عربستان سعودی پیشنهاد نداد که شما بیایید این شهر را به اینها بفروشید؟ مگر اینها ادعای عراق و سرزمینهای مقدس شما را ندارند؟. واللَّهِ و باللَّهِ ما در برابر این قضیه مسؤولیم. به خدا قسم مسؤولیت داریم. به خدا قسم ما غافل هستیم. واللَّهِ قضیه‏ای که دل پیغمبر اکرم را امروز خون کرده است، این قضیه است. داستانی که دل حسین بن علی را خون کرده، این قضیه است. اگر می‏خواهیم به خودمان ارزش بدهیم، اگر می‏خواهیم به عزاداری حسین بن علی ارزش‏ بدهیم، باید فکر کنیم که اگر حسین بن علی امروز بود و خودش می‏گفت برای من عزاداری کنید، می‏گفت چه شعاری بدهید؟ آیا می‏گفت بخوانید: «نوجوان اکبر من» یا می‏گفت بگویید: «زینب مضطرّم الوداع، الوداع»؟! چیزهایی که من (امام حسین) در عمرم هرگز به این‏جور شعارهای پست کثیف ذلّت‏آور تن ندادم و یک کلمه از این حرفها را نگفتم. اگر حسین بن علی بود می‏گفت: اگر می‏خواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز «1» تو باید فلسطین باشد. شمرِ امروز موشه دایان‏ «2» است. شمرِ هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمرِ امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان می‏خورد. مرتّب دروغ در مغز ما کردند که این یک مسأله داخلی است، مربوط به عرب و اسرائیل است. باز به قول عبدالرحمن فرامرزی اگر مربوط به اینهاست و مذهبی نیست، چرا یهودیان دیگر دنیا مرتب برای اینها پول می‏فرستند؟. ما چه جوابی در مقابل اسلام و پیغمبر خدا داریم؟