علائم و حکم منی

۱) منی چه علائمی دارد؟ و در چه صورت احتلام برای مرد حاصل می شود؟

۲) اگر یقین به خروج منی پیدا کردیم، حکمش چیست؟

ج 1: علایم و نشانه های تشخیص منی طبق دیدگاه های فقها چنین است:

همه ی مراجع عظام (به جز آیات عظام بهجت، صافی و مکارم): خروج منی در مردی که سالم است و مریض نمی باشد، دارای سه نشانه است: 1. همراه با شهوت باشد. 2. با جستن بیرون آید. 3. بدن سست شود. اگر هیچ یک از نشانه های سه گانه و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود؛ مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.[1]

آیات عظام بهجت و مکارم: خروج منی در مرد دارای دو نشانه است: 1. همراه با شهوت باشد. 2. با جستن بیرون آید. اگر هیچ یک از دو نشانه یا یکی از آن دو را نداشت، حکم به منی نمی شود؛ مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.[2]

آیت الله العظمی صافی: اگر با شهوت و جستن بیرون آید و یا با جستن بیرون آید و بدن سست شود، آن رطوبت حکم منی را دارد و اگر هیچ یک از این دو نشانه را نداشت، حکم به منی نمی شود؛ مگر آن که از راه دیگری اطمینان پیدا کند که منی است.[3]

امّا آیا این رطوبتی که علایم منی را ندارد، پاک است یا نه، باید به مسئله ی 73 از رساله ی امام خمینی(ره) و دیگر مراجع در باب استبراء رجوع کرد که به طور کلی می فرمایند آبی که بعد از ملاعبه و بازی کردن و یا تحریکات شهوانی از انسان خارج می شود و علایم منی را نیز ندارد، پاک است و همچنین آبی که گاهی بعد از منی و یا گاهی بعد از بول از انسان خارج می شود، اگر بول به آن نرسیده باشد پاک است.[4]

ج2: اگر آبی که از انسان خارج می شود، نشانه های منی را داشته باشد موجب خواهد شد تا غسل جنابت بر او واجب گردد. اما در صورتی که شک داشته باشد، غسل جنابت واجب نیست و نمازهای خوانده شده هم قضا ندارد[5].

[1] توضیح المسائل مراجع، م 346؛ وحید، توضیح المسائل، م 352؛ نوری، توضیح المسائل، م 347؛ خامنه ای، اجوبة الاستفتاءات، س 180. نک: نمایه: شرایط جنابت، سؤال 475.

[2] بهجت، توضیح المسائل مراجع، م 346 و مکارم، تعلیقات علی العروة، غسل الجنابة.

[3] توضیح المسائل، م 1352.

[4] همان، ص 63، مسئله ی 73.

[5] نک: نمایه: حکم نمازهای خوانده شده با جهل به غسل جنابت، سوال 638.

http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa945