جایگاه ایمان و رد یک تصور نادرست

جایگاه ایمان و رد یک تصور نادرست

در مقدمه خاتم پیامبران این مطلب را نوشتیم که یگانه قدرتی که واقعاً می‌تواند بر نفس حکومت کند، همان قدرت ایمان است. بعضی چنین تصوری دارند که معرفت خدا و یاد خدا بودن برای این است که انسان ایمان به خدا داشته باشد، به عنوان واضع اصول انسانیت، تا به اصول انسانیت احترام بگذارد. 

گفتیم این تصور غلط است. شک ندارد که این نتیجه بر ایمان بار می‌شود و این اثر برای ایمان هست، اما چنین نیست که اگر فرض کنیم بشر در احترام گذاشتن به اصول انسانیت نیازی به ایمان به خدا نداشته باشد، بگوییم که ایمان به خدا فلسفه خودش را از دست می‌دهد. 

مسئله ایمان به خدا و مسئله یاد خدا و مسئله تقرب به خدا (تقرب به معنای واقعی که نزدیک شدن به خداست) اصلاً خودش هدف است، بلکه اساسی‌ترین هدف‌ها از نظر تعلیمات اسلامی این است و لهذا فلسفه اصلی عبادات همان تقرب به خداوند است و واقعاً اینکه بنده‌ای از خانه نفس و از بیت ظلمانی طبیعت به سوی خداوند مهاجرت کند، هدف اصلی و اساسی است، اما اینکه در اثر این مهاجرت، اصول انسانیت هم نظم بهتری پیدا می‌کند، قطعاً و قهراً این خاصیت درجه دوم است و به تعبیر حکما: اولی از قبیل غایت و هدف است و دومی از قبیل فایده و اثر؛ ایمان به خدا اصلاً برای تقرب به خداوند است و خضوع در برابر اصول انسانیت اثر و فایده‌ای است که بر آن مترتب می‌شود (انسان شناسی قرآن، 215).

اینستاگرام بنیاد شهید مطهری:

motahari.ir

کانال تلگرام:

https://telegram.me/motahari_ir

سایت بنیاد:

motahari.ir