کالای خارجی

داستان آقاشیخ علی زاهد

یک شوخی هم برایتان عرض بکنم: یکی از زُهّاد بسیار معروف عصر ما که واقعاً مرد متقی و پرهیزکاری بوده و فقیه عالمی هم بوده مرحوم آقا شیخ علی زاهد قمی است که در نجف بوده است. ایشان یک تعصب و تصلّبی داشت [در عدم استفاده از کالاهای خارجی.] یک گاندی بود ولی گاندی برای خودش نه برای همه مردم و لهذا خاصیت کار گاندی را نداشت. امتعه خارجی را خودش برای خودش تحریم کرده بود البته روی یک نظر صحیحی، می‏گفت تا امتعه مسلمانی هست ما امتعه خارجی استفاده نمی‏کنیم. تا پارچه وطنی و داخلی بود پارچه خارجی نمی‏خرید.

اگر چای هم می‏خواست بخورد چای خارجی نمی‏خورد چای داخلی می‏خورد. از قند هم اگر خارجی بود استفاده نمی‏کرد و مثلًا کشمش می‏خورد. 

یک مادر و دختر فرنگی، مسلمان شده و در کربلا مجاور شده بودند و آن دختر واقعاً هم مسلمان شده بود چون تا آخر زندگیش اشخاصی شاهدش بودند، یک مسلمان بسیار خوب و متدینی. عیال آقای آقا شیخ علی فوت می‏کند. خود آن دختر داوطلب می‏شود که بیاید زن آقای آقا شیخ علی زاهد بشود. آقا شیخ علی هم ایشان را عقد کرد و بعد گفتند چه زندگی خوبی داشتند! و این زن اروپایی با یک مرد زاهدِ این گونه چگونه خودش را تطبیق داده بود که گفتند آقا شیخ علی بعد از فوت او دیگر تقریباً متلاشی شد.

یک کسی به او گفت: آقا! شما که می‏فرمودید ما امتعه خارجی استعمال نمی‏کنیم (خنده حضار)! گفت: فرزند! تبدل موضوع شده است (خنده حضار).

گفت: او دیگر خارجی نیست، مسلمان شده، تبدل موضوع شده است (پانزده گفتار، ص53). 

@motahari_ir