امام زمان چقدر تشیع مارا قبول دارد؟

💠حضرت علامه مصباح یزدی:

🔹 حقیقتِ شیعه بودن براى امام زمان (علیه السلام)

شیعه بودن و تحت ولایتِ امام زمان(علیه السلام) قرار گرفتن فقط با ادّعا ثابت نمى شود. ما با شناسنامه، شیعه نمى شویم. ما در اسم و عنوان شیعه ایم؛ امّا امامان (علیهم السلام) چقدر تشیّع ما را قبول دارند؟ وجود مقدّس امام زمان(علیه السلام) تا چه حد ما را شیعه و پیروِ حقیقى خویش مى‌داند؟ آن‌ها تابع شناسنامه ما نیستند. چه بسا کسانى که نام شیعه ندارند؛ امّا نزد امام زمان ارواحنا فداه از بسیارى افراد که عنوان تشیّع را دارند، عزیزترند.

⏪ حقیقت شیعه بودن در بیان امام رضا(علیه السلام)

مى دانید که میان تمام امامان معصوم (علیهم السلام) امام هشتم به رأفت و مهربانى معروف است. در زیارت حضرت مى‌خوانیم: السَّلامُ عَلَیکَ أَیُّهَا الامام الرَّئُوفُ؛ البتّه همه امامان مهربان بوده اند؛ امّا از آن جا که ظهور رأفت در امام هشتم(علیه السلام) بیش از همه آن‌ها بوده است، به ایشان لقب رؤوف داده اند.

در دورانِ ولایتِ عهدىِ آن حضرت در مرو، عدّه‌اى از شیعیان به سوىِ خانه امام(علیه السلام) رفتند تا به محضر حضرت رضا(علیه السلام) علیه آلاف التحیة والثنا شرفیاب شوند و سلامى عرض کنند. وقتى به درِ خانه امام رسیدند، از دربان اجازه ورود خواستند. دربان به محضر امام(علیه السلام) رفت و عرضه داشت: چند نفرى آمده اند که مى‌گویند از شیعیان امیرالمؤمنین على(علیه السلام) هستیم(1) و اجازه مى‌خواهند شما را زیارت کنند. امام(علیه السلام) فرمود: اجازه نمى دهم.(2) شیعیان، روز دیگر آمدند و باز گفتند: ما از شیعیان امام على(علیه السلام)هستیم و مى‌خواهیم به حضور امام رضا(علیه السلام) شرفیاب شویم. دربان دوباره آمد و به امام(علیه السلام) عرض کرد: یک عدّه از شیعیان شما مى‌خواهند شما را زیارت کنند؛ امّا امام باز هم اجازه نداد. این گروه تا دو ماه پیاپى براى زیارت حضرت مى‌آمدند، امّا حضرت هیچ گاه اجازه شرفیابى به ایشان نمى داد عاقبت از دیدار حضرت مأیوس شده و به دربان گفتند: از امام(علیه السلام) بپرسید گناه ما چیست که به ما اجازه دیدار نمى دهند؟ مگر چه کرده ایم؟ همین هنگام حضرت اجازه فرمود تا داخل شوند. وقتى شیعیان آمدند، از خدمت حضرت، پرسیدند: اى پسر رسول خدا! چرا در طول این مدّت اجازه دیدار نمى فرمودید؟ گناه ما چه بوده است؟ حضرت فرمود: چه گناهى از این بالاتر که گفته اید ما از شیعیان امیرالمؤمنین على بن ابى طالب(علیه السلام) هستیم. شما که شیعه او نیستید. شیعیان او، امام حسن و امام حسین(علیهما السلام)، و سلمان‌ها، ابوذرها و مقدادها و عمارها بودند که از هیچ یک از فرمان‌هاى او سرپیچى نکردند.(1) گفتند: اگر گفته بودید ما از محبان و دوستداران او هستیم، از کلامتان ناراحت نمى شدم و همان روز اوّل به شما اجازه مى‌دادم.(2) شما ادّعاى بزرگى کرده اید! شیعه یعنى پیرو ما، شیعه باید پایش را جاى پاى ما بگذارد، و شما کارهایى مى‌کنید که ما اجازه نمى دهیم؛ سخنانى مى‌گویید که ما نمى پسندیم، و به دستورهاى ما عمل نمى کنید. با این احوال چگونه شیعه ما هستید؟(3)

________

1. یَقُولُونَ نَحنُ شیعَةُ عَلِىٍّ.

2. فقال(علیه السلام): أَنَا مَسْعُولٌ فَاصرِفُهم.

. «ویَحکُم إنّما شیعَتُهُ الحسنُ و الحسینُ(علیهما السلام)، و سلمان و المقداد و عمّار و محمّد بن أبى بکر الّذین لم یخالِفُوا شیئاً من أَوامِرِه.»

«آفتاب ولایت،ص 172»

@mesbahyazdi_ir

🔹🔹🔸🔸🔹🔹