منطق امام درباره عبادت(حضور قلب)
حضور قلب در نماز
امام راحل(ره) در شرح حدیث بیست و هفتم حضور قلب را از مهمات باب عبادات معرفی و موجبات آن را یکی فراغت وقت و قلب و دیگری فهماندن اهمیت عبادت به قلب میداند. مقصود از فراغت وقت آن است که انسان در هر شبانهروز برای عبادت خود وقتی را معین میکند که در آن وقت خود را فقط موظف به عبادت بداند و اشتغال دیگری را برای خود در آن وقت قرار ندهد. ایشان غفلت از حفظ اوقات عبادات را نتیجة جهل انسان نسبت به اهمیت عظیم عبادات دانسته و در خصوص نماز که مهمترین عبادات است چنین مینویسند:
«البته اوقات نماز را، که مهمترین عبادات است، باید حفظ کند و آنها را در اوقات فضیلت به جا آورد و در آن اوقات برای خود شغل دیگری قرار ندهد... به خدای تعالی پناه میبرم از خفیف شمردن نماز و مبالات نکردن به امر آن...