🔹 خاطرۀ جالب حجت الاسلام پناهیان از اطعام عید غدیر! 🔹
امیرالمومنین(ع) فرمود: هرکس شب #عید_غدیر به روزه دار روز عید غدیر افطار بدهد.به هر کسی #افطار بدهد مانند این است که به یک میلیون پیغمبر افطار داده است. آن وقت ما در برخی از مناسبتها نذری داریم، ولی روز عید غدیر نذری نمیگیریم.
یکبار که حج مشرف شده بودم، کنار خانۀ کعبه بودم که یکی از اساتید دانشگاه #مصر بود به من گفت: تو اهل چه مذهبی هستی؟
گفتم:من شیعه مذهب جعفری هستم. گفت: شما قرآنتون با قرآن ما فرق میکند؟ گفتم:فرقی ندارد.
درباره تاثیرات و مضرات موسیقی توضیح دهید:
تاثیرموسیقی بر اعصاب:
موسیقی به ویژه آهنگ های حساس آن تحریکاتی در اعصاب سمپاتیک و پارا سمپاتیک به وجود می‌آورد که در نتیجه تعادل این اعصاب به هم می خورد و انسان دچار ضعف اعصاب می‌گردد:
دکتر« دلف‌آدلر» پرفسور دانشگاه کلمبیا می‌گوید:
بهترین و دلکش‌ترین نواهای موسیقی شوم ترین آثار راروی سلسله اعصاب انسان باقی می‌گذارد. اصولاً شنیدن موسیقی و کنسرت در اعصاب یک نوع اثر تخدیری ایجاد میکند که نجات از آن مشکل است.
کسانی که با موسیقی سر و کار دارند، معمولا عمر کوتاه تری دارند.
در اثر هیجانات روحی و روانی و وارد شدن فشار برقلب ، گرفتار سکته های قلبی می گردند.
- تأثیر موسیقی بر معده:
🔸🔷تقوا یعنی چه ؟🔷🔸
یعنی خودمونو حفظ کنیم.
حالا میگید حفظ کنیم یعنی محدود کنیم؟
جوابشو بذارید با مثال بگم:
فرق بین قلعه و زندان رو میدونید؟
هر دو دیوار ضخیم دارند و بلند و در هر دو هم قفل است،
فقط زندان درش را از بیرون و قلعه درش را از درون قفل می‌کنند.
حالا اگر کسی ورودیهای گناه را از داخل بست این یک ارزش است
ولی اگر از بیرون او را بستند پس او را محدود کرده‌اند دیگه ارزشی نداره
پس از درون می‌شود «مصونیت» و از بیرون می‌شود «محدودیت»
اولی خوب و دومی بد است،وتقوا اولی است.
حالا یه وقتا که ادم سر در گم میشه تو زندگی،
اینجا تقوا میتونه چاره سردگمیای ما باشه و راه گشا
چون خداوند متعال فرموده: وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مخرجا...
هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم میکند
سوره مبارکه طلاق آیه 3
*اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج*
امام خمینی ره به مناسبت فاجعه قتل عام حجاج:
"اگر می‌خواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که کلیدداران کنونی کعبه لیاقت میزبانی سربازان و میهمانان خدا را ندارند و جز تأمین آمریکا و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنان کاری از دستشان برنمی آید، بدین خوبی نمی‌توانستیم بیان کنیم.
و اگر می‌خواستیم به دنیا ثابت کنیم که حکومت آل سعود، این وهابیهای پست بی خبر از خدا بسان خنجرند که همیشه از پشت در قلب مسلمانان فرو رفته‌اند، به این اندازه که کارگزاران ناشی و بی‌اراده حاکمیت سعودی در این قساوت و بی رحمی عمل کرده‌اند، موفق نمی‌شدیم و حقا که این وارثان ابی سفیان و ابی لهب و این رهروان راه یزید روی آنان و اسلاف خویش را سفید کرده‌اند."
صحیفه امام، جلد 20، صفحه 351
توحید آنوقت برای انسان توحید واقعی است که تا آن اعماق روحش نفوذ کرده باشد،
یعنی غیر از خدا چیزی را نبیند و
چیزی را نخواهد و از چیزی نترسد.
اگر انسان به حدی رسید که غیر از رضای خدا هیچ چیزی را نخواست و هرچه را که خواست به آن دلیل خواست که رضای خدا در اوست، موحد واقعی است؛
یعنی اگر سر سفره هم نشست فکر میکند که الآن رضای خدا در این است که من غذا بخورم یا نه؟ اگر حساب کرد رضای خدا در این است که من این غذا را بخورم چون غذا حلال است، من هم گرسنه هستم و به غذا احتیاج دارم، باید غذا بخورم تا نیرو بگیرم تا بتوانم وظایف خودم را در راه رضای خدا انجام بدهم پس میخورم،
شهید مطهری(ره):
یک اشتباه بزرگ
در اینجا یک اشتباه بسیار بزرگ برای بعضی پیدا شده است و آن اینکه ممکن است کسی بگوید: من که قدرت ندارم فلان کار را انجام بدهم، اسلام هم که گفته اگر قدرت نداری نکن، پس دیگر من خیالم راحت است. دیگری می گوید: اسلام گفته است #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر در وقتی است که در آن احتمال نتیجه دادن باشد؛ من احتمال نمیدهم، پس خیالم راحت است. این اشتباه است.
عرفه، به روایت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از انجام اعمال روز عرفه در کنار خانواده در ایام نوجوانی‌شان پرداختیم. رهبر معظم انقلاب این خاطره را در جریان گفت‌وشنود با جمعی از جوانان و نوجوانان در تاریخ ۱۳۷۶/۱۱/۱۴ بیان کرده‌اند.
یادم است هنوز بالغ نبودم که اعمال روز عرفه را بجا آوردم. اعمال آن روز، طولانی هم هست - لابد آشنا هستید؛ خیلی از جوانان با آن اعمال آشنا هستند - چند ساعت طول می کشد. اعمال، از بعد از نماز ظهر و عصر شروع می شود و اگر انسان بخواهد به همه آن اعمال برسد، شاید تا نزدیک غروب - روزهای نه چندان بلند - به طول می انجامد.
آن وقت من یادم است که با مادرم - چون مادرم هم خیلی اهل دعا و توجّه و اعمال مستحبّی بود - می رفتیم یک گوشه حیاط که سایه بود - منزل ما حیاط کوچکی داشت - آن‌جا فرش پهن می کردیم - چون مستحب است که زیر آسمان باشد - هوا گرم بود؛ آن سالهایی که الان در ذهنم مانده، یا تابستان بود، یا شاید پاییز بود، روزها نسبتاً بلند بود. در آن سایه می نشستیم و ساعت های متمادی، اعمال روز عرفه را انجام می دادیم. هم دعا داشت، هم ذکر و هم نماز. مادرم می خواند، من و بعضی از برادر و خواهرها هم بودند، می خواندیم. دوره جوانی و نوجوانی من این‌گونه بود؛ دوره اُنس با معنویات و با دعا و نیایش.
