اشتباه در وقایع عاشورا

👌4 اشتباه رایج در روایت وقایع عاشورا:

▫استاد شهید علامه مرتضی مطهری

👈اشتباه اول: 

اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است. بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند. همین قرار داد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنندحضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.

سومین مسولیت انسانی ودینی ما ۲

🔴 سومین #مسئولیت #انسانی و دینی ما(2)

🔴 پناهیان: چگونه #سرباز بی‌جیره و مواجب #ظالمان نشویم؟ 

اگر آدم در آخور فردیّت فرو رود و فوقش تنها نسبت به اطرافیانش وظائفش را انجام دهد، ولی در اندیشۀ مسائل #کلان جامعه و #معادلات #قدرت نباشد، خود را بردۀ ابرقدرت‌ها و سلطه‌طلب‌ها قرار خواهد داد. آن‌وقت همین فردی که به قدرت کاری ندارد، ممکن است سرباز بی‌جیره و مواجب طواغیت قرار بگیرد و تمام هستی خود را در راه خدمت به #ظالمان از دست بدهد. 

اسلام می‌خواهد انسان به رشدی برسد که #اولاً مسئولیت‌های سیاسی خود را بفهمد و مسائل کلان قدرت را درک کند و #ثانیاً نسبت به مسائل کلان جامعه حساس باشد و اهل اقدام برای نجات جامعه‌اش باشد. 

تحریف در حادثه کربلا

حقیقت کربلا را بی‌خاصیت و بی‌اثر کرده‌ایم

گزیده‌ای از سخنرانی استاد مطهری در حسینیه ارشاد، 7 محرم 1389 هجری قمری (فروردین 1348)

حادثه کربلا براى ما مردم خواهى نخواهى یک حادثه بزرگ اجتماعى است؛ یعنى این حادثه در تربیت ما، در خُلق و خوى ما اثر دارد، حادثه‏اى است که خود به خود، بدون اینکه هیچ قدرتى ما مردم را مجبور کرده باشد، میلیونها نفر و قهراً میلیونها ساعت براى شنیدن و استماع قضایاى مربوط به آن صرف مى‏کنیم. میلیونها تومان پول براى این کار صرف مى‏شود. این قضیه را ما باید همان طورى که بوده است، بدون کم و زیاد تلقى کنیم و اگر کوچکترین دخل و تصرفى از طرف ما در این حادثه صورت بگیرد، حادثه را منحرف مى‏کند، بجاى اینکه ما از این حادثه استفاده کنیم قطعاً ضرر خواهیم کرد.

محرم۹۴-برای نزدیک شدن به خدا ۱

🔴 پناهیان: هدفی که نمی‌شود با آن عشق‌بازی کرد را دور بیندازید / بدون نجات مردم منطقه، نمی‌توانیم به منافع ملی برسیم

محرم94/شب اول/ دانشگاه_امام_صادق(ع)/ برای نزدیک شدن به خدا(1)

🔹دین برای ما هدف تعیین کرده، ولی ما به این هدف نگاه نمی‌کنیم، درباره‌اش تفکر نمی‌کنیم ، و بهش تعلّق قلبی نداریم

🔹اولیاء خدا بیشترین گریه‌های‌شان به‌خاطر رفتار بد نبوده، بلکه به‌خاطر عشق‌بازی با هدف بوده 

🔹هم باید هدف داشت، هم درباره‌اش اندیشید، هم بهش عشق ورزید

🔹به اهدافت فکر کن! ابلیس دوست دارد به هدفت فکر نکنی و فقط به سمتش حرکت کنی

مسولیت انسانی و دینی ما

🔴 سومین مسئولیت انسانی و دینی ما (1)

🔴 پناهیان: مهم‌ترین #مسئولیت #انسانی و دینی ما چیست؟ / اینها را از #کودکی باید به بچه ها یاد داد!

ما سه #نوع مسئولیت انسانی و دینی داریم. دوتا از این مسئولیت‌ها را همه می‌شناسنند و از آنها حرف می‌زنند. مسئولیت‌های #فردی و مسئولیت‌های #اجتماعی. اما ما مسئولیت‌های #سیاسی هم داریم. مسئولیت سیاسی ما با مسئولیت اجتماعی ما تفاوت دارد. 

مسئولیت‌های #اجتماعی نقش ما را در ارتباط با اطرافیان‌مان تنظیم می‌کند؛ که به آنها رسیدگی کنیم و در زندگی به همدیگر کمک کنیم. اما مسئولیت #سیاسی ما، حکم می‌کند ببینیم کلیت جامعه به کجا می‌رود؟ چه #خطراتی جامعه را تهدید می‌کند؟ چه کسانی جامعه را اداره می‌کنند؟ و چگونه؟ آیا #شایستگی دارند یا خیر؟ 

استفاده از عامل ترس در تربیت؟

آیا عامل ترس جزء عواملی است که باید برای تربیت کودک یا تربیت اجتماع از آن استفاده کرد یا نه؟ عامل ترس عامل رشد دادن و پرورش دادن استعدادهای عالی نیست ولی عامل جلوگیری از رشد استعدادهای پست و پایین و عامل جلوگیری از طغیان‌ها هست (تعلیم و تربیت در اسلام، ص46).

سطح فکر و طرز بیان

در قدیم سطح فکر مردم پایین بود، کمتر در مردم شک و تردید و سؤال پیدا می‏شد، حالا بیشتر پیدا می‏شود. طبیعی است وقتی که فکر، کمی بالا آمد سؤالاتی برایش طرح می‏شود که قبلًا مطرح نبود. باید شک و تردیدش را رفع کرد و به سؤالات و احتیاجات فکری‏اش پاسخ گفت. نمی‏شود به او گفت برگرد به حالت عوام، بلکه این خود زمینه مناسبی است برای آشنا شدن مردم با حقایق و معارف اسلامی

در دو حال خدا خوانده میشود

انسان در دو حال ممکن است خدا را بخواند: یکی در وقتی که اسباب و علل از او منقطع شود و دچار سختی و اضطرار گردد و یکی در وقتی که روح، خودش اوج بگیرد و خودْ خویشتن را از اسباب و علل منقطع کند. کمال نفس در این است که خودش خود را منقطع سازد و اوج بگیرد (بیست گفتار، ص238).

@motahari_ir

حافظ

حافظ گلى است از بوستان معارف اسلامى‏

حافظ گلى است از یک بوستان. بوستانى را شما در نظر بگیرید که صدهزار متر مربع است و در آن دهها هزار گل وجود دارد و یک گلش حافظ است و آن بوستان، بوستان معارف اسلامى است که گسترده بوده، نیمى از جهان را فرا گرفته، به زبانهاى مختلف، تازه من عربى را آوردم، در زبانهاى دیگر هم همین جور بوده، اختصاص به آن ندارد. اینکه ما حافظ را تنها از این بوستان بچینیم، بعد بخواهیم مطابق دل خودمان تفسیر کنیم درست نیست، حافظ را فقط در داخل همان بوستانى که رشد کرده- که آن، بوستان فرهنگ اسلامى است- مى‏توانیم مطالعه کنیم. 

تفاوت اسلام با مکتب هندی

تفاوت اسلام با مکتب هندی در به کمال رساندن نفس از نظر شهید مطهری

ما در مرحله اول، مسئله بریدن از غیر خدا و پیوند برقرار کردن با خدا را مورد بحث قرار می‌دهیم. در اینجا مکتب و فلسفه هندی با ما در اصلِ هدف شریک است، ولی با تفاوت‌های اساسی.

اولین تفاوت اساسی، که این تفاوت به نظر من فوق‌العاده جالب است و انسان در یک تطبیق و مقایسه کاملاً متوجه می شود، این است که اساساً خدای اسلام و در واقع خدای انبیای واقعی با خدای هندی ها، در یک چیز ـ نمی گویم در ذات ـ فرق دارد و آن این است که در خدای اسلام این صفات قبل از هر چیز جلوه می کند: رحمان است، رحیم است، رئوف است، هادی و راهنماست؛ [لذا] در همان مرحله اول انسان به خدا متوجه و متمسک می شود که به سوی او برود. ولی این صفات در خدای فلاسفه و همچنین خدای هندی ها بروز و ظهور ندارد. 

وقتی که بشر به خدای فیلسوفان توجه می کند مثل این است که یک منجم دارد درباره سیاره نپتون فکر می کند که آیا وجود دارد یا وجود ندارد. اگر وجود دارد، که چیزی در دنیا وجود دارد و اگر هم وجود ندارد، که وجود ندارد. تازه اگر هم وجود دارد یک شیء بیگانه از ما وجود دارد.

ولی در خدای انبیای حقیقی، از همان اولِ اول، آن چیزی که به چشم انسان می خورد یگانگی اش با انسان است؛ مقصودم از یگانگی آن رابطه دوستی و آن رفاقتش با انسان است.

«وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبُوا لی‏ وَ لْیُؤْمِنُوا بی‏ لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ» (بقره: 186). نماز از اول چنین شروع می‌شود: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ * الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ* الرَّحْمنِ الرَّحیمِ* مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ* إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ». بشر با او یک‌سره در حال داد و ستد است. «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» (فاتحه: 1-6)، از او هدایت می خواهد.

این است که اسلام برنامه تکمیل روحی و روانی را از اول با خدا شروع می کند، اصلاً با خود خدا شروع می کند. از اول می گوید اگر می خواهی از اشیا ببُری، به خدا پیوند کن. در مورد همان بریدن اول، نمی گوید به اتکای نفس خودت چنین کاری کن، نمی گوید برو برنامه چنین ریاضتی را ترتیب بده، می گوید به او متصل باش. در اسلام، خدا به صورت یک محبوب و به صورت یک مطلوب برای انسان درمی آید و آن وقت بریدن از اشیا خیلی ساده می شود، زیرا از اول یک نقطه مثبت نشان داده می‌شود (انسان شناسی قرآن، 219)

اینستاگرام بنیاد شهید مطهری:

motahari.ir

کانال تلگرام:

https://telegram.me/motahari_ir

سایت بنیاد:

motahari.ir