کمال
✳حضرت استاد آیت الله کمیلی✳
🌟کمال🌟
🔵«فنای جسم» و بدن در جبهه قتال با دشمنان خارجی یک مرتبه است برای رسیدن به کمالات و «فنای روح» در راه خدا و این‌که انسان زحمت بکشد، ریاضت بکشد و مقید کند خودش را به مراقبه و مشارطه و آن‌چه را که از دستورات گفته اند، و سال‌ها در این راه (پایدار) باشد، نیز مرتبه دیگری است برای رسیدن به کمالات؛
🔵و اما اگر او در این دنیا به مراتبی از کمال نرسیده باشد، هیچ‌گاه خداوند پس از مرگ او را محروم نمی‌کند و به آن تکامل خواهد رساند.
🔵لذا دوستان باید ]امیدوار باشند[و نگویند: ما که نمی‌توانیم به این کمالات دست پیدا کنیم، پس چرا به خودمان زحمت بدهیم و در این راه بیاییم، ما که نمی‌توانیم در این دنیا مثل آمیرزا علی قاضی یا مثل سلمان و ابوذر یا مثل مقداد بشویم! ما کجا و آن جدّ و جهدها و زحمت‌هایی که آن‌ها می‌کشیدند و آن تهجّدات و آن بیداری شب‌ها و آن همه مراقبه‌هایی که داشتند کجا؟!
🔵حالا که نداریم، پس برای ما بهره‌ای در این‌ها نخواهد بود و بنابراین بهتر است که ما از این راه دست بکشیم! ما هیچی در خودمان نمی‌بینیم و تو این چند سال عمرمان در دنیا نمی‌توانیم به این مراتب برسیم. آن‌هایی که اهلش هستند می‌توانند به این کمالات در این دنیا برسند، این‌ها باید بیایند در این صحنه و از این کمالات بهره ببرند!
🔴اما ما در جواب این سخنان می‌گوییم که: نه عزیز من! اینطور نیست! خدا اگر از شما هم صدق نیت ببیند و ببیند که در این راه واقعا دارید مقاومت می‌کنید و ایستاده هستید و واقعا می‌خواهید به آن مراتب کمال برسید و جدّ و جهد هم دارید، اما در حد توان و طاقت خود و کارهایتان را طبق وظایف عرفانی و شرعی جلو می‌برید؛ عنایت خواهد فرمود؛
🔴حالا...اگر سالک در این بین در اثر حادثه‌ای مثل تصادف از دنیا برود... اگر خدا نیت او را دید که ته! ته! درون این سالک چنان بوده که اگر در این دنیا زنده می‌ماند می‌رسید، اما عمری باقی نماند تا به کمالات برسد، پس او را به کمال خواهد رساند.
📗(فرازی از شرح بند10؛ فصل یک، کتاب شریف المطالب السلوکیه)
