Imam Hossein and to stay away from Sins

#Story

#Imam_Hossein_AS

#number1

#part1

عاقبت بعضی امور

امام علی (ع):

هر کس که سخنش افزایش یافت اشتباهات او نیز فزونی خواهد یافت،،،و هر کس خطایش افزایش یافت حیایش کم می گردد،،،،و هر کس حیایش کم شد تقوایش کم می شود،،،،و هر کس تقوایش کم شد دلش میمیرد،،،،،،و هر کس قلبش مرد به دوزخ وارد خواهد شد.

روز مباهله و قضیه نجرانی ها

امام صادق علیه السلام : 

 إنّ نَصارى نَجْرانَ لَمّا وَفَدوا على رسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله وکانَ سیّدُهُم الأهْتَمَ والعاقِبَ والسَّیّدَ ... فقالوا : إلى ما تَدْعون ؟ فقالَ : إلى شَهادَةِ أنْ لا إلهَ إلّا اللّه ُ وأنّی رسولُ اللّه ِ وأنّ عیسى عَبدٌ مَخلوقٌ یأکُلُ ویَشْرَبُ ویُحْدِثُ ... فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : فباهِلُونی ، فإنْ کُنتُ صادقا نزلَتِ اللّعنةُ علَیکُم ، وإنْ کنتُ کاذبا اُنزِلَتْ علَیَّ ، فقالوا : أنْصَفْتَ ، فتَواعَدوا للمُباهَلةِ . فلَمّا رجَعوا إلى مَنازِلهم قالَ رؤساؤهُم... : إنْ باهَلَنا بقَومِهِ باهَلْناهُ ، فإنَّهُ لیسَ بِنَبیٍّ ، وإنْ باهَلَنا بأهْلِ بَیتِهِ خاصّةً فلا نُباهِلُهُ ، فإنَّهُ لا یُقْدِمُ على أهلِ بیتِهِ إلّا وهُو صادقٌ. فلَمّا أصبَحوا جاؤُوا إلى رسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله ومعَهُ أمیرُ المؤمنینَ وفاطمةُ والحسنُ والحسینُ صلوات اللّه علیهم ... فَعَرَفوا وقالوا لرسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : نُعْطیکَ الرِّضا فَأعْفِنا من المُباهَلة ، فصالَحَهُم رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله على الجِزیةِ وانْصَرَفُوا . 

 نصاراى نجران به همراه رئیس و نایب و ... نزد پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آمدند و عرض کردند: ما را به چه دعوت مى کنى؟ فرمود: به این که شهادت دهید خدایى جز اللّه نیست و من فرستاده خدایم و عیسى بنده اى مخلوق است که مى خورد و مى آشامد و صحبت مى کند ... پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: پس با من مباهله کنید. اگر من راستگو باشم لعن و نفرین ، شما را مى گیرد و اگر دروغگو باشم لعن ونفرین ، مرا مى گیرد. گفتند: منصفانه است. آن گاه وعده مباهله گذاشتند. وقتى به خانه هاى خود برگشتند بزرگانشان گفتند: اگر با قوم خود به مباهله آمد با او مباهله مى کنیم ؛ زیرا در این صورت او پیامبر نیست اما اگر فقط با خانواده اش براى مباهله آمد با او مباهله نمى کنیم؛ چون اگر خانواده اش را به خطر انداخت حتما راست مى گوید. صبح که شد نزد پیامبر خدا آمدند، دیدند آن حضرت ، امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را همراه خود آورده است . آنان متوجّه شدند و به رسول خدا گفتند: با تو توافق مى کنیم، ما را از مباهله معاف بدار. پس، رسول خدا بر گرفتن جزیه از آن ها مصالحه کرد و آنان پراکنده شدند و رفتند. 

 تفسیر القمّی : 1 / 104.

۴ روز بسیار مهم

سید بن طاووس در کتاب گرانسنگ اقبال الاعمال می نویسد:

نویسنده‌ى کتاب «النشر و الطىّ» نقل کرده است: «امام رضا-علیه السّلام-فرمود: 

آن‌گاه که روز قیامت فرا مى‌رسد، ۴  روز همانند بردن عروس به سوى حجله، به درگاه الهى برده مى‌شوند. عرض شد: این روزها کدام‌اند؟ فرمود: روز عید قربان، روز عید فطر، روز جمعه و روز عید غدیر و به راستى که عید غدیر در مقایسه با عید قربان، فطر و جمعه همانند ماه در میان ستارگان مى‌درخشد. روز غدیر همان روزى است که خداوند ابراهیم خلیل را از آتش نجات داد و آن حضرت آن روز را براى سپاسگزارى از خدا، روزه گرفت و همان روزى است که خداوند دین خود را-به واسطه‌ى تعیین پیامبر، امیر مؤمنان على-علیهما السّلام-را به عنوان جانشین خود-کامل گردانید و فضیلت و جانشینى او را تبیین کرد و آن حضرت این روز را روزه گرفت. روز غدیر، روز کمال و روز به خاک مالیده شدن شیطان

خانه سازی برای فخر فروشی

پیامبر فرمودند: هرکس براى ریا و فخر فروشى و تجمل و براى تحقیر دیگران، خانه بزرگ و کاخ بسازد، براى اینکه مردم ببینند و بشنوند، براى پر کردن چشم و گوش دیگران، توصیفات وحشتناکى در باره آن آمده که اینگار کل این ساختمانها را در قیامت روى دوشش میگذارند در حالیکه شعله ور است و باید حملش کند و براى تک تک آنها حساب پس دهد، مگر اینکه تا در دنیا هست توبه کند و خودش را اصلاح کند.

اطعام در غدیر

ترس حضرت از دو چیز بر مومنین

 هوای نفس و درازی ارزو 

بالاسناد المتصلة الى رئیس المحدثین ، محمد بن یعقوب ، رضوان الله علیه ، عن الحسین بن محمد، عن معلى بن محمد، عن الوشاء عن عاصم بن حمید، عن اءبى حمزة ، عن یحیى بن عقیل قال : قال اءمیرالمؤ منین ، علیه السلام : انما (انى ن خ ) اءخاف علیکم اثنتین : اتباع الهوى ، و طول الامل . اما اتباع الهوى فانه یصدعن الحق و اءما طول الامل ، فینسى (فانه ینسى ن خ ) الاخرة .(1)   [چهل حدیث]

ترجمه :

یحیى بن عقیل گفت فرمود امیرالمؤ منین علیه السلام : همانا نترسم من بر شما مگر دو چیز را: پیروى هوى ، و درازى امید. اما پیروى هوى ، پس همانا او باز مى دارد از حق ، و اما درازى امید، پس از یاد مى برد آخرت را.